Η φωτογραφία μου
Master of Science in Economics, Athens University of Economics and Business.

Συνταγή ανάπτυξης

Ο Γιάννης Στουρνάρας βρίσκεται εδώ και ενάμιση μήνα στην “ηλεκτρική καρέκλα” του υπουργού Οικονομικών και η χαρακτηριστική φράση του για το “λίπος” της ελληνικής οικονομίας που πρέπει να “καεί” παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεντεύξεις και δημόσιες παρεμβάσεις του, είχε υπογραμμίσει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν ότι πολιτικές και μέτρα για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική προσαρμογή που έχουν εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια στις υπόλοιπες αναπτυγμένες χώρες παραμένουν άγνωστα για την Ελλάδα: Άνοιγμα των αγορών εργασίας, προϊόντων, υπηρεσιών και επαγγελμάτων στον ανταγωνισμό, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του κράτους, χωροταξικό σχέδιο για τις επενδύσεις, ενιαίο μισθολόγιο και εξυγίανση στις ΔΕΚΟ, μηχανοργάνωση των λειτουργιών του Δημοσίου και ολοκληρωμένο σύστημα πληρωμών για τον έλεγχο όλων των δημοσίων δαπανών (υγείας, ασφάλισης και μισθοδοσίας), διπλογραφικό σύστημα στα νοσοκομεία, ηλεκτρονική συνταγογράφηση φαρμάκων κ.ά.

Εν ολίγοις, τα περιθώρια για ανάπτυξη και δημοσιονομική προσαρμογή μέσω της εφαρμογής συμβατικών μέτρων οικονομικής πολιτικής είναι τεράστια για την ελληνική οικονομία. Οικονομετρικές μελέτες και προσομοιώσεις ανεξάρτητων οργανισμών και εμπειρογνωμόνων καταδεικνύουν ότι το ΑΕΠ της χώρας μας μπορεί να αυξηθεί γεωμετρικά αν απλώς εφαρμοστούν τα… αυτονόητα! Χαρακτηριστικά, το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών προβλέπει ότι η αποκατάσταση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας θα αύξανε το εθνικό προϊόν κατά 3% και το άνοιγμα των αγορών προϊόντων, υπηρεσιών και επαγγελμάτων στον ανταγωνισμό κατά 14%! Δηλαδή το ελληνικό ΑΕΠ δύναται να αυξηθεί κατά 17% μόνο από την αποκατάσταση των συνθηκών ανταγωνισμού στην αγορά! Την ίδια στιγμή, όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι το Ελληνικό Δημόσιο διαθέτει περιουσιακά στοιχεία πολύ μεγαλύτερης αξίας ως ποσοστού επί του ΑΕΠ από όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης – περιουσιακά στοιχεία που παραμένουν αναξιοποίητα για τη μείωση του δημοσίου χρέους και την πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων. 

Συμπερασματικά, η απαισιοδοξία που εκφέρεται από διάφορους, λόγω άγνοιας ή ιδιοτέλειας, για τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας και τη δυνατότητά της να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό είναι τελείως αδικαιολόγητη. Οι βασικές προϋποθέσεις για να έχουμε ανάπτυξη και δημοσιονομική προσαρμογή είναι δύο: Οι έλληνες πολιτικοί να αψηφίσουν το πολιτικό κόστος εφαρμόζοντας τις πολιτικές που θα “κάψουν” το “λίπος” της ελληνικής οικονομίας και οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι να φροντίσουν να διαλυθούν τα “μαύρα σύννεφα” του συναλλαγματικού κινδύνου που έχουν συσσωρευτεί από πάνω μας. Η διακοπή των δηλώσεων περί ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αλλά και η θέσπιση ενός ενιαίου ταμείου ασφάλισης των ευρωπαϊκών καταθέσεων, κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ, μπορούν να άρουν πλήρως τη νομισματική αβεβαιότητα και τα παρεπόμενά της.


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΞΠΡΕΣ» στις 19 Αυγούστου 2012: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου