Η φωτογραφία μου
Master of Science in Economics, Athens University of Economics and Business.

Ποιος έχει το ηθικό πλεονέκτημα; Αναζητώντας απάντηση στη «Διεθνή Διαφάνεια»

Προσπαθώντας να δώσουμε απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα περί «ηθικού πλεονεκτήματος», αναζητήσαμε τη θέση της Ελλάδας τα προηγούμενα χρόνια στην κατάταξη των χωρών από τη «Διεθνή Διαφάνεια». Ο μη κυβερνητικός οργανισμός ιεραρχεί από το 1995 τα κράτη βάσει της επίδοσής τους στον «Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά», ξεκινώντας από εκείνο με τη μεγαλύτερη διαφάνεια.




Όπως φαίνεται από το διάγραμμα που προέκυψε από την έρευνά μας:
–   Η χώρα μας πλασαρίστηκε στην καλύτερη θέση της στη γενική κατάταξη το 1997 (25η) και στη χειρότερή της το 2012 (94η).
–  Διαχρονικά, πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη υποχώρηση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, 14 θέσεων, δύο φορές: το 2009 και το 2012.
–  Βελτιώνοντας όμως κάθε χρόνο τη θέση της από το 2013, κατατάχθηκε πέρυσι σε παρόμοια θέση με εκείνη του 2008. Στην 58η, συγκεκριμένα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία δεκαετία δεν είμαστε ούτε στις 50 πρώτες χώρες του κόσμου στον τομέα της διαφάνειας, σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια.

Για να έχουμε ένα ακριβέστερο μέτρο σύγκρισης με τον υπόλοιπο κόσμο, εξετάσαμε ποιες χώρες βρίσκονται πριν και μετά την Ελλάδα στην πιο πρόσφατη γενική κατάταξη. Διαπιστώσαμε ότι το 2015 ήμασταν:
– Στην ίδια θέση με τη Ρουμανία.
– Χαμηλότερα από όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης εξαιρώντας την Ιταλία.
– Χαμηλότερα από όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαιρώντας την Ιταλία και τη Βουλγαρία.
– Χαμηλότερα από χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως η Μαλαισία, το Ταϊβάν και το Μπουτάν.
– Χαμηλότερα ακόμα και από χώρες της Αφρικής, όπως η Μποτσουάνα, το Πράσινο Ακρωτήριο, η Ρουάντα, η Ναμίμπια και η Γκάνα.

Βέβαια, όπως καταδεικνύει και η δεύτερη γραμμή του πρώτου διαγράμματος, οι υπό αξιολόγηση χώρες αυξήθηκαν από 41 το 1995 έως και… 182 το 2011. Επομένως, ένα πιο ασφαλές μέτρο για την εξέλιξη της διαφάνειας στην Ελλάδα θα ήταν αυτή καθ’ αυτή η επίδοσή της στον δείκτη αντίληψης για τη διαφθορά και όχι η συγκριτική θέση στην οποία την οδηγούσε κάθε χρόνο στη γενική κατάταξη. (Έστω κι αν οι περισσότερες από τις νεοεισερχόμενες χώρες ήταν αφρικανικές και θα ανέμενε κανείς να μην επηρεάζουν τη θέση κάποιας που είναι μέλος της Ευρωζώνης…)




Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το τι συνέβαινε σε άλλες χώρες, όπως φαίνεται και από το διάγραμμα με τη βαθμολογία της Ελλάδας:
–  Η χώρα μας πραγματοποίησε την καλύτερη επίδοσή της το 1997 (54/100), που ήταν και η μοναδική χρονιά που πέρασε τη βάση.
– Διαχρονικά, κατέγραψε τη μεγαλύτερη επιδείνωση στη βαθμολογία της το 2009 (από 47/100 τον προηγούμενο χρόνο, σε 38/100). Η επιδείνωση συνεχίστηκε περαιτέρω μέχρι και το 2011, οπότε και είχε τη χειρότερη επίδοσή της σε όλη την εικοσαετία (34/100).
–  Με συνεχώς καλύτερες επιδόσεις από το 2012, πέρυσι πραγματοποίησε παρόμοια επίδοση με εκείνη της διετίας 2007-2008. 46/100, συγκεκριμένα.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι, από έρευνες που έχει διεξαγάγει το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Διαφάνειας, προκύπτει ότι η διαφθορά στην πατρίδα μας ενδημεί κατά σειρά στα νοσοκομεία, τις πολεοδομίες, τις εφορίες και το Υπουργείο Μεταφορών.

Αξιολογώντας κάποιος τα στοιχεία αυτά, δεν είναι δύσκολο να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι μάλλον εσφαλμένο το μέγεθος της εγχώριας διαφθοράς και οι μεταβολές του να αποδίδονται στον ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου. Δεδομένου ότι ο εκάστοτε Πρωθυπουργός μόνο με θεσμικές παρεμβάσεις μπορεί να μειώσει τα φαινόμενα που παρατηρούνται στην παροχή ιατρικών υπηρεσιών, την έκδοση οικοδομικών αδειών, την παροχή φορολογικής ενημερότητας, την έκδοση διπλώματος οδήγησης, την πληρωμή προστίμων για παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας κ.ο.κ. Με αποτέλεσμα, και οι περισσότεροι αναλυτές να εντοπίζουν τη ρίζα του κακού στο ότι οι υπηρεσίες αυτές προσφέρονται οιονεί μονοπωλιακά από το ελληνικό κράτος.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ένας κατά γενική ομολογία αποτυχημένος έλληνας πρωθυπουργός είχε χαρακτηρίσει τον προκάτοχό του –μάλλον επιτυχημένο, ιδίως αν τεθούν σε σύγκριση η δική του οκταετία του με την πενταετία τού τιμητή του– «αρχιερέα της διαπλοκής» και, λίγο πριν αναχωρήσει από το Μέγαρο Μαξίμου, υποχρεώθηκε να ανασκευάσει τον χαρακτηρισμό…


Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Economia.gr στις 15 Οκτωβρίου 2016:
http://www.economia.gr/el/article/entry/5826



Υποσημειώσεις:

1. Η «Διεθνής Διαφάνεια» είναι μη κυβερνητικός οργανισμός που ασχολείται με την καταπολέμηση της διαφθοράς. Ιδρύθηκε το 1993 από τον Πήτερ Έιγκεν.

2. Ο «Δείκτης Αντίληψης για τη Διαφθορά» είναι ένας σύνθετος δείκτης ο οποίος προκύπτει από συνδυασμό ερευνών. Καταγράφει τις εκτιμήσεις του επιχειρηματικού κόσμου και ειδικών αναλυτών. Αξιολογεί τον «βαθμό στον οποίο η διαφορά θεωρείται ότι υπάρχει μεταξύ των κρατικών αξιωματούχων και των πολιτικών».

3. Οι χώρες που αναφέρονται κατατάσσονται κατά σειρά ως εξής: Μπουτάν (27ο), Μποτσουάνα (28η), Ταϊβάν (30ο), Πράσινο Ακρωτήριο (40ο), Ρουάντα (44η), Ναμίμπια (45η), Μαλαισία (54η), Γκάνα (56η), Ρουμανία (58η), Ιταλία (61η), Βουλγαρία (69η).

4. Πριν από το 2012, η κλίμακα ήταν από το 0 έως το 10, όχι από το 0 έως το 100. Γι’ αυτό και πολλαπλασιάσαμε τις αντίστοιχες επιδόσεις της Ελλάδας επί 10, ώστε να έχουμε μία ενιαία κλίμακα για όλα τα χρόνια. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου