Ολοκληρώνουμε σήμερα τη σύγκριση της οκταετίας 1996-2003 με την εξαετία 2004-2009, δηλαδή ουσιαστικά των περιόδων διακυβέρνησης του Τόπου από τον Κώστα Σημίτη και τον Κώστα Καραμανλή, με την εξέταση της θέσεως της Ελλάδας στις ετήσιες κατατάξεις των διεθνών οργανισμών.
Σύμφωνα με την κατάταξη των χωρών από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας τους (που είχαμε δει αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο), η Ελλάδα:
– Στο τέλος της περιόδου Σημίτη ήταν ανάμεσα στις 35 πιο ανταγωνιστικές του κόσμου.
– Στο τέλος της περιόδου Καραμανλή, ούτε καν ανάμεσα στις 70.
Σύμφωνα με την κατάταξη των χωρών από τo Ινστιτούτο Fraser με κριτήριο την οικονομική ελευθερία (που είχαμε δει αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο), η Ελλάδα:
– Στο τέλος της περιόδου Σημίτη ήταν ανάμεσα στις 40 πιο οικονομικά ελεύθερες του κόσμου.
– Στο τέλος της περιόδου Καραμανλή, ούτε καν ανάμεσα στις 80.
Σύμφωνα με την κατάταξη των χωρών από τη Διεθνή Διαφάνεια με κριτήριο τη διαφάνεια (που είχαμε δει αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο), η Ελλάδα:
– Στο τέλος της περιόδου Σημίτη ήταν ανάμεσα στις 50 πιο διαφανείς του κόσμου.
– Στο τέλος της περιόδου Καραμανλή, ούτε καν ανάμεσα στις 70.
Βέβαια, για τις συγκεκριμένες κατατάξεις υπάρχουν ορισμένες βάσιμες ενστάσεις:
Πρώτον, η υπό αξιολόγηση χώρες ήταν λιγότερες την περίοδο Σημίτη σε σχέση με την περίοδο Καραμανλή:
– Στην κατάταξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, ήταν 59-102 έναντι 104-133.
– Στην κατάταξη του Ινστιτούτου Fraser, ήταν 119-127 έναντι 130-141.
– Στην κατάταξη της Διεθνούς Διαφάνειας, ήταν 54-133 έναντι 146-180.
Δεύτερον, η Ελλάδα απώλεσε τις περισσότερες θέσεις κυρίως τα τελευταία χρόνια της εξαετίας 2004-2009:
– Στην κατάταξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, υποχώρησε στην 65η θέση το 2007 (και ακόμα χαμηλότερα τη διετία 2008-2009), ενώ πλασαριζόταν ανάμεσα στις 50 πρώτες χώρες μέχρι και το 2006.
– Στην κατάταξη του Ινστιτούτου Fraser, υποχώρησε στην 81η θέση το 2009, ενώ πλασαριζόταν ανάμεσα στις 60 πρώτες χώρες μέχρι και το 2008.
– Στην κατάταξη της Διεθνούς Διαφάνειας, υποχώρησε στην 71η θέση το 2009, ενώ πλασαριζόταν ανάμεσα στις 60 πρώτες χώρες μέχρι και το 2008.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η επιδείνωση της θέσεως της Ελλάδας σε αδιάβλητες κατατάξεις διεθνών οργανισμών, σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, την οικονομική ελευθερία και τη διαφάνεια, την περίοδο διακυβέρνησής της από τον Κώστα Καραμανλή, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Επιδείνωση που έγινε εντονότερη ως προς την ανταγωνιστικότητα από το 2007, και ως προς την οικονομική ελευθερία και τη διαφάνεια το 2009.
Αν και αξιοσημείωτη βέβαια, δεν παύει να είναι δευτερεύουσα μπροστά στην αύξηση του δημόσιου χρέους την εξαετία 2004-2009 κατά σχεδόν 40 δισ. ευρώ περισσότερα από ό,τι την οκταετία 1996-2003, παρά τα δύο επιπλέον χρόνια της τελευταίας.
Για την πολιτική διαμάχη όμως, ίσως να μην είναι και τόσο επουσιώδης. Αρκεί να θυμηθούμε τη ρητορική που είχε επικρατήσει στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2000 και του 2004. Σύμφωνα με την οποία, η Ελλάδα θεωρείτο ουραγός στην Ευρώπη, έστω κι αν η Ένωσή της αριθμούσε τότε μόνο 15 (κι όχι 27) μέλη, με τα οποία γινόταν η σύγκριση. Αλλά και διεφθαρμένη, σε βαθμό που ο εν δυνάμει χαρακτήριζε τον εν ενεργεία πρωθυπουργό της ως «αρχιερέα της διαπλοκής»...
Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Economia.gr στις 15 Μαρτίου 2017:
http://www.economia.gr/el/article/entry/6543ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η επιδείνωση της θέσεως της Ελλάδας σε αδιάβλητες κατατάξεις διεθνών οργανισμών, σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, την οικονομική ελευθερία και τη διαφάνεια, την περίοδο διακυβέρνησής της από τον Κώστα Καραμανλή, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Επιδείνωση που έγινε εντονότερη ως προς την ανταγωνιστικότητα από το 2007, και ως προς την οικονομική ελευθερία και τη διαφάνεια το 2009.
Αν και αξιοσημείωτη βέβαια, δεν παύει να είναι δευτερεύουσα μπροστά στην αύξηση του δημόσιου χρέους την εξαετία 2004-2009 κατά σχεδόν 40 δισ. ευρώ περισσότερα από ό,τι την οκταετία 1996-2003, παρά τα δύο επιπλέον χρόνια της τελευταίας.
Για την πολιτική διαμάχη όμως, ίσως να μην είναι και τόσο επουσιώδης. Αρκεί να θυμηθούμε τη ρητορική που είχε επικρατήσει στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2000 και του 2004. Σύμφωνα με την οποία, η Ελλάδα θεωρείτο ουραγός στην Ευρώπη, έστω κι αν η Ένωσή της αριθμούσε τότε μόνο 15 (κι όχι 27) μέλη, με τα οποία γινόταν η σύγκριση. Αλλά και διεφθαρμένη, σε βαθμό που ο εν δυνάμει χαρακτήριζε τον εν ενεργεία πρωθυπουργό της ως «αρχιερέα της διαπλοκής»...
Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Economia.gr στις 15 Μαρτίου 2017:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου